دلنوشته‌های محیا

یک خلوت خونه ی شاعرانه

دلنوشته‌های محیا

یک خلوت خونه ی شاعرانه

طبقه بندی موضوعی
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
پیوندهای روزانه
پیوندها

حرف های نگفته

شنبه, ۲۶ مرداد ۱۳۹۲، ۱۲:۱۸ ق.ظ

چقدر سکوت

چقدر حرف

و چقدر نا گفته

ناگفته هایی که حالا برایت تبدیل به یک بغض می شود

تا میان راه گلویت را ببندد

و وادارت کند که سکوت کنی و حرفی نزنی

همیشه حرف هایی برای گفتن هست

و همیشه اونی که باید بشنوه نمیشنوه

اما گاهی سکوت بالاتر از فریاد هاست

تنها دلخوشیم به خداست

خدایی که شنونده ی دانا هستی

خدایی که  قادر مطلق هستی

و صدای منو میشنوی ومیدونی تو دلم چی میگذره 

سکوت میکنم چون می دونم خودت از همه چی خبر داری

خودت دست به کار شو ....

این روزا  بیشتر از همیشه بهت نیاز دارم

کاری کن....

  • محیا رساله

نظرات  (۲)

دلم گرفته از همه از ادعا وهمهمه تموم دردو غصه های آسمون رو شونمه.دلم گرفته از خدا و گریه های بی صدا که میشنوه صدامو اما صبوره این همه
پاسخ:
azizam zendegi hamine
bayad saboor bashi
va omidvar

  • علی اصغر اصل یزدی
  • زخم هایت را پنهان کن
    آدمها عجیب با نمک شده اند.
    پاسخ:
    !!!
    nemidonam .....

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی