السلام علیک یا علی ابن موسی رضا (ع)

دوست دارم کنار بارگاه آسمانی ات بنشینم و ساعت ها محو تماشایت شوم

و شما ناگفته ها را از چشم هایم بخوانی

می دانی که دل کوچکم تاب و توان دوری ات را ندارد 

هر صبح و شام

صدایم را گوش کن

از این فاصله ی دور 

قلبی آکنده از عشق

 سرشار از حضور جاودانه ی خدا 

ملتمسانه دست هایش را رو به آسمان شما بلند می کند

ای شمس شموس خورشید تابنده ی عشق

نیم نگاهی به آسمان تاریک و کوچکم بیانداز 

کمی تلالو ات  کافیست تا روشن شود و جان بگیرد  

در این تنهایی خدا مانند 

باز هم به دیدارم بیا ...

تا مرهمی باشد بر دل شکسته ی کوچکی که به شوق تو زیستن را آموخته است ....